De Polen gaan lachen
Schone lucht is belangrijk. Schoon water ook. Bodem? Heel belangrijk. Vooral schoon water staat nu even heel erg in de belangstelling. Maar weet dan wel dat we voor lucht en bodem ook nog volop aan de beurt zullen komen.
Het water moet schoon zijn in 2027. Nu is 4% schoon. Is de rest dus allemaal hopeloos? Ja, helemaal hopeloos. Omdat Nederland heeft ingestemd met de spelregels van de Kader Richtlijn Water die zeggen dat water ofwel schoon is, ofwel niet schoon. Volgens de kaderrichtlijn is 99% schoon niet schoon, en dus vuil. Alleen 100% schoon en ecologisch oké slaagt voor het examen. De rest van dat water gaat in de herkansing ook niet schoon genoeg worden. Een clubje invasieve exotische rivierkreeften die de bodem van een chemisch schone sloot omwoelen is genoeg om niet als Kaderrichtlijnschoon door het leven te gaan. Nederland heeft heel veel water en heel veel mensen. Dat water gaat wel schoner worden, maar nooit schoon genoeg. Wat we ook doen.
Omdat de situatie met het water in Nederland (maar ook in Vlaanderen) maar niet wil verbeteren, is op dit moment in Brussel besloten, dat we niet meer de mest mogen gebruiken die nodig is. Dat boeren in Nederland meer mest mochten gebruiken was niet heel erg raar en eigenlijk helemaal niet uitzonderlijk. Het groeiseizoen in Nederland is langer dan gemiddeld in de EU en het gras neemt ook meer stikstof op dan bijvoorbeeld in Spanje.
Ook akkerbouwers mogen in de gebieden die tot de Nutriënten Vervuilde gebieden zijn gaan behoren minder mest gebruiken dan landbouwkundig nodig is. Dat in deze gebieden het nitraatgehalte in het water hoog is als gevolg van kwel is niet belangrijk. Te veel is te veel, zo werkt dat met de Kaderrichtlijn. Dat deze mensen minder gaan oogsten en samen met hun verpachter voor de kosten gaan opdraaien is dan jammer.
Een crisis is een acuut onveilige situatie. Daar bevinden melkveehouders zich nu in. Ze moeten de mest die ze gisteren nog konden plaatsen kwijt, en dat kunnen ze niet. Wie niet kan of wil extensiveren moet stoppen. Alles voor het water, ook als het niet gaat helpen.
Wat we willen in Nederland is onduidelijk. Er is geen visie op landbouw, afgezien van de poging van minister Schouten om kringlooplandbouw als visie te lanceren. Die poging is helemaal mislukt omdat niemand wist wat het was, en niemand er handen en voeten aan kon of wilde geven. Er is geen mestbeleid, ondanks dat we al decennia over mest praten.
Het uitkoopbeleid van Piet Adema is niet oplossing. We gooien dan op kosten van de belastingbetaler de melkveehouderij op de schroothoop en daarmee ook de kennis, de keten, en het platteland. Bovendien gaat het niet helpen voor het water.
In Vlaanderen en Nederland maken melkverwerkers zich zorgen over de aanvoer van hun grondstof. Minder melk heeft grote gevolgen. Bedrijven als Friesland-Campina gaan echt niet afwachten totdat ze droogvallen.
Er is altijd melk te vinden als er afzet is. In Polen weten ze ook hoe je een koe kan melken. De Poolse melkveehouderij kan zomaar een Nederlands cadeau krijgen. Melken voor Nederland. De Polen gaan lachen, heel hard lachen. Daarnaast gaan ze zich verbazen over zoveel Nederlandse domheid.