Het gaat niet om de administratieve last

De EU wil weten hoe de boeren van Europa denken over de administratieve last waarmee ze worden geconfronteerd. De EU heeft daarvoor een digitale enquête gelanceerd. Die belangstelling naar wat boeren vinden is allemaal ontstaan in het verlengde van de boerenprotesten die de afgelopen weken in heel Europa plaatsvonden en op sommige plaatsen nog steeds plaatsvinden. Daarvoor kon je niet de indruk krijgen dat de mening van boeren erg veel indruk maakte op de Brusselse bureaucratie. Maar gaat het wel om de administratieve last?

Niemand kan zich aan de indruk onttrekken dat er momenteel paniek en verwarring heerst in Brussel. Met de Europese verkiezingen in aantocht weet men in Brussel ook wel dat oproerpolitie en traangas in dit geval niet het juiste antwoord is op de boerenprotesten. De angst voor de boeren werd overtroffen door de angst voor radicaal rechts. Die zouden van plan zijn de boeren voor hun kar te spannen. Hoe de boeren weer kalm te krijgen was de vraag van de dag, die bovendien snel van een antwoord moest worden voorzien. Het afschaffen van de braakverplichting was het eerste dat werd verzonnen. Later bleek dat een loos gebaar te zijn. Het was te laat om nog goed te implementeren en bovendien was het alternatief voor braak dat de boer bonen of erwten zou gaan telen zonder gewasbescherming. 

Voor het overige zoekt de EU het in het afschaffen/verminderen van de groene maatregelen uit de Farm to Fork en het ontgroenen van het GLB. Gewasrotatie? Weg ermee. Kalenderlandbouw? Weg ermee. Kleiner dan 10 ha? Geen controles. Ieder land de vrijheid om uitzonderingen toe te staan. Het Gemeenschappelijk Landbouw Beleid zal niet langer gemeenschappelijk zijn en van beleid zal ook geen sprake meer zijn. Om de chaos nog groter te maken wordt gedacht aan maatregelen met terugwerkende kracht te laten ingaan. 

Boeren zitten niet te wachten op dit gepruts. Natuurlijk geeft het te denken als een groot deel van de boeren hulp nodig heeft om de aanvraag oppervlakten te doen, en daarmee weer een inkomstenbron vormen van een grote groep adviseurs. Dat moet simpeler kunnen. 

Boeren willen geen regels die meer kosten dan ze opbrengen. Geen regels die alweer veranderd zijn voor je goed en wel doorhebt wat de bedoeling is. Geen regels die los staan van de boerenpraktijk. Dus afschaffen van de kalenderlandbouw zal met instemming worden begroet. 

Boeren willen werken aan lagere emissies maar niet zo dat de boer er slechter van wordt en de natuur niet beter. Boeren willen werken aan de eiwittransitie, maar niet als dat inhoudt dat lokaal eiwit moet concurreren met de soja uit Zuid-Amerika. 

Maar wat als het voorjaar echt daar is, de boeren weer thuis zijn, de verkiezingen voorbij, en het resultaat nog wel meevalt voor de bovenbazen in Brussel? Wat als de paniek in Brussel voorbij is en na de verwarring de bezinning komt, keren dan de oude ambities terug of is het besef dan daar dat er geen landbouw zonder boeren is en er geen boeren zullen blijven als het niet loont om boer te zijn. Nee, het gaat niet om de administratieve last, het gaat om geld.