Het is guur in de natuur

O, wat is de natuur toch prachtig. Vooral op afstand bekeken. Want natuur is het best door een verrekijker tot je te nemen. Met een camera kan ook. In mijn krant zag ik een foto uit de natuur. Het was een luipaard die een aapje had gepakt. Het was een vrouwtjesaapje met haar jong nog aan haar vastgeklemd. Het was helemaal echte natuur, maar dan de gure kant van de natuur. Want de natuur is niet alleen prachtig maar ook guur en onaangenaam. Het is een jungle daar buiten, maar wij zitten gelukkig binnen.

Sinds kort is onze vaderlandse natuur spontaan uitgebreid met de wolf. Dit natuurverschijnsel is onderwerp van controverse. Is de wolf nu wel of niet een verrijking?

Caroline van der Plas (BBB) heeft voorgesteld dat de Kamer zich laat informeren door deskundigen over de wolf in Nederland. De overige Kamerleden vonden dat een goed idee, omdat de wolf een verschijnsel is dat de mensen in Nederland bezighoudt. Door beter geïnformeerd te zijn hoeven we met zijn allen dan ook niet meer bang te zijn voor de wolf, zei Leoni Vestering van de Partij voor de dieren. Persoonlijk ben ik volstrekt niet bang voor de wolf. Geen wolf bij mij in de buurt, dus geen reden voor angst. Wel voel ik mij ernstig bedreigd door ganzen die mijn wintergewassen op willen eten. 

Dat de wolf voorwerp van debat is, is het gevolg van de beschaving. De beschaving is dat wat ons bevrijd heeft van de natuur, en het is beschaving die ons remt met de wolf af te rekenen. Dat de wolf schapen opeet weten we al heel lang. Hij zou dat beter niet doen. Als we maar ver genoeg weg wonen van het gebied van de wolf, en geen schapen hebben, dan is het makkelijk te denken in termen van ‘in harmonie met de natuur leven’ en geloven dat alles is opgelost met wat extra anti-wolf-gaas. 

Eens waren wij volledig onderdeel van de natuur en dat was geen pretje. Het is ons gelukt ons daaraan te ontworstelen en van Nederland een keurig aangeharkt land te maken waarin het – meestal – veilig en comfortabel is. De natuur is aan banden gelegd. Met habitat-typen bepalen we hoe het hoort te zijn in onze natuur. Onze natuur is een vorm van landbouw en dierenhouderij. De wolf is daarin een vreemdeling, een exoot, net als al die andere planten en dieren die spontaan ons feest van de natuur komen verstoren. Dat de wolf hier ooit kind aan huis was telt niet. Opgestaan, plaats vergaan, zeggen sommigen. 

Spontane verschijnselen zijn iets wat tot verwarring leidt. Daar houden we niet van. We willen natuur, maar leuke natuur. Natuur om met je mountainbike doorheen te rijden. Natuur om de hond in uit te laten. Gewoon goede gebruiksnatuur. De natuur moet niet zelf uitmaken wat er gebeurt in de natuur. Daar gaat de natuur niet over. Want de natuur moet wel weten wie de baas is in de natuur. En anders? Dan grijpen we in. Keihard.