Is Nederland een heel gaaf land vol vieze mannen geworden?
Een club uit Amsterdam, Amsterdam, Amsterdam,
Een club uit Amsterdam daar werkt een hele vieze man,
Hij stuurde, hij stuurde, hij stuurde elke chick
Een foto, een foto, een foto van zijn ……
Dat zongen de aanhangers van PSV op de melodie van het bekende lied ‘de zak van Sinterklaas’. Het was wel duidelijk over wie het ging en eveneens werd nogmaals duidelijk dat er voor sommigen geen beter vermaak is dan leedvermaak. Wanorde in het kamp van vijand Ajax kan alleen maar in het voordeel zijn van PSV, moet men in Eindhoven hebben gedacht.
Ik keek naar een item in het journaal waarin twee Limburgse dames uitlegden hoe ze van de nood een deugd gemaakt hadden. Ze hadden van alle foto’s van herenonderdelen die ze hadden toegestuurd gekregen van ‘bewonderaars’ een scheurkalender samengesteld die – tot mijn verbazing – onmiddellijk uitverkocht bleek te zijn. De hele oplage van de dickkalender – want zo heet die – in een keer weg.
Dit waren slechts twee voorbeelden van een groeiende rij van incidenten met vieze mannen, want het gaat uitsluitend over mannen, die betastend, powerknuffelend, grensoverschrijdende berichten versturend, door het leven van vrouwen gaan. Die vrouwen zitten veelal niet op deze bijzondere aandacht te wachten.
De grensoverschrijdendegedragcrisis die als een epidemie om zich heen lijkt te grijpen, wordt door de regering met onnederlandse snelheid aangepakt met het benoemen van een regeringscommissaris. Mariëtte Hamer is een vrouw die, vertelde ze in Nieuwsuur ook wel eens een hand op haar knie heeft gehad. De misstanden laten zien ‘dat het noodzakelijk is om nu een doorbraak te forceren’, staat in de regeringsbrief aan Kamer. Hamer moet ‘als een buitenboordmotor’ met alle geledingen in de maatschappij in gesprek, gaat de tekst van de brief verder. Kortom Hamer gaat aan een Herculestaak beginnen.
In de kern gaat het om machtsmisbruik zegt Hamer. Ze heeft gelijk. Waar machtsverschillen zijn ligt machtsmisbruik op de loer. Dat wisten we, en dat weten we. Voordat besloten werd dat de kleinste overheid de beste overheid is, en de burgers hun onderlinge verhoudingen zelf maar zoveel mogelijk moesten regelen, zagen we een heleboel wetten ontstaan die misstanden als kinderarbeid, onderbetaling, oneerlijke arbeidsvoorwaarden, wilden uitbannen. De wetgeving was een reactie op het breed gevoelde besef dat het maatschappelijk verkeer gereguleerd moest worden om te voorkomen dat de sterkere de zwakkere zou overheersen en dat de overheid hierbij een rol te spelen had.
Die rol heeft de overheid nog steeds. De voortvarendheid waarmee nu wordt gereageerd op grensoverschrijdend gedrag, zou men ook op andere terreinen moeten willen tonen. De pachtboer weet dan nog wel iets dat ook dringend aandacht nodig heeft. Het zal niet verbazen dat het pacht betreft waar ook nog steeds machtsverschillen het verschil maken.Nederland kan een heel gaaf land blijven, als we dat willen, maar daar moet dan wel aan gewerkt worden door meer mensen dan Mariëtte Hamer alleen.
