Pacht is politiek

De minister van landbouw heeft een brief naar de Kamer gestuurd over pacht. Dat is best bijzonder omdat de laatste keer dat een minister een brief over pacht naar de Kamer stuurde al weer jaren geleden is. Dat er op dit moment een brief over pacht komt over wat de minister van landbouw denkt dat daarmee moet gebeuren, is op zich niet zo vreemd. De minister is tenslotte bezig met het tot stand brengen van wat het landbouwakkoord is gaan heten. Daarmee moet alles in de landbouw worden geregeld. Dat je dan ook op het onderwerp pacht stuit is onvermijdelijk. 

In de brief schetst de minister hoe hij denkt dat het er nu met de pacht voor staat, wat volgens hem de problemen zijn die moeten worden aangepakt, en wat dat volgens hem voor het pachtstelsel zou moeten betekenen. Kortom, een brief waarin staat hoe het volgens de minister zou moeten, waar de minister naar toe wil met de pacht, en hoe het past bij de rest van het beleid.

Zo’n brief aan de Kamer wordt gebruikelijk behandeld in de Kamercommissie voor Landbouw. Daar gaan de leden van de commissie in debat met de minister. Na afloop van dat debat blijkt of de minister met zijn ideeën over pacht volgens Kamercommissie op het goede spoor zit of niet. 

De commissie bepaalt haar eigen agenda in zogenaamde procedurevergaderingen. In de vergadering van 8 februari j.l. werd door Laura Bromet (GL) voorgesteld aan de brief over pacht een aparte vergadering te wijden. Dit voorstel werd breed gesteund, behalve door VVD en CDA. Het leek erop of de vertegenwoordigers van deze partijen niet veel zin hadden in debat over pacht waarbij zij hun eigen standpunt over pacht ook kenbaar zouden moeten maken. 

Opmerkelijk waren de woorden van Derk Boswijk (CDA). Hij zei dat hij de brief liever in een zogenaamd schriftelijk overleg zou willen afdoen want, zo zei hij: “Het is een vrij technisch onderwerp en niet eens zo heel politiek”. Het zou vooral over het Didamarrest gaan en hoe dat in elkaar zit. 

Boswijk liet hier zien dat hij de brief niet gelezen had, die ging niet over de gevolgen het Didamarrest, en hij deed alsof hij niet begrijpt dat pacht geen technisch onderwerp is maar bij uitstek politiek. Als het slechts techniek was geweest, dan waren pachters en verpachters tien jaar geleden het al eens geworden over een nieuw pachtstelsel. 

Pacht is heel erg politiek en raakt veel zaken in de landbouw, van bedrijfsopvolging tot de vraag van wie fosfaatrechten zijn. Pacht gaat over het gebruik van grond en over geld. Als het gaat over geld is het altijd politiek.

Dat CDA en VVD, met ooit een belangrijke boerenachterban, vlak voor verkiezingen even geen standpunt willen afgeven over waar ze staan in de pachtdiscussie is niet verbazingwekkend.

Pacht is politiek en een onderwerp waar je het als politicus nooit goed kan doen voor iedereen. 

Pacht is een onderwerp voor politici met meer moed dan de vertegenwoordigers van CDA en VVD kennelijk kunnen opbrengen. Als alles in landbouwland moet gaan schuiven, dan kan pacht niet worden genegeerd.