Saldo of salto
In de landbouw draait alles om saldo. Saldo per ha, saldo per koe, saldo per zeug en niet onbelangrijk het saldo op je bankrekening. Dat saldo bepaalt of je door mag blijven boeren of dat je wat anders gaat doen. Veel ondernemers staan op dit moment voor de keuze, doorgaan op de huidige plek , bedrijf verplaatsen of stoppen. Dit mede ingegeven door de twee beëindigingsregelingen voor veehouderijlocaties en de toekomstige stoppersregeling. Ik vind het maar een raar woord, stoppersregeling. Voor de mensen die zorgen voor een eerste levensbehoefte, het voedsel, wordt een stoppersregeling bedacht. Wat moeten jongeren die aan het begin staan van hun carrière, als er voor hun bedrijfstak een stoppersregeling wordt opengesteld?
Hoe hebben we het zover laten komen? De stoppersregelingen zijn gericht op bedrijven rond Natura 2000-gebieden en van die gebieden hebben we er in Twente heel veel. Veel veehouderijbedrijven moeten daardoor weg. Ze stoten stikstof, fosfaat, nitraat, fijnstof en nog meer ‘schadelijke stoffen’ uit. De stallen moeten gesloopt worden om er huizen voor terug te bouwen, vaak bewoond door vermogende mensen uit de stad. Daarmee wordt de ziel uit het gebied getrokken. Het traditionele Twentse platteland met gras, mais en natuur verandert in een wildgroei van nieuwe landbouwgewassen en nieuwe natuur die niet bij het landschap passen.
Op de grond die stoppende boeren gebruikten of pachtten worden kapitaalintensieve gewassen geteeld die hoog renderen. Wil je ‘saldo’ maken op grond dan moet je geen gras of mais telen, maar aardappels, bloembollen of coniferen. Dit is precies wat we juist rond de Natura 2000-gebieden toch niet willen! Akkerbouwers hadden we niet in ons gebied. Zij komen nu van elders, leggen grote afstanden af en doen dit in het groeiseizoen een paar keer per week. Waar wij na de mais een groenbemester zaaien, wordt nu het land onbeteeld achtergelaten. Wat dit met duurzame landbouw en bescherming van het natuurgebied te maken heeft, vraag ik mij af. Het is een feit dat onder grasland het nitraatgehalte beter beheersbaar is dan onder bouwland. Een hoger nitraatgehalte is waar het Natura 2000-gebied juist tegen beschermd moet worden.
Beter was geweest om de grond van de stoppende boer voor de veehouders in het gebied te behouden, zodat zij een duurzame en toekomstbestendige bedrijfsvoering kunnen ontwikkelen.
Met een ander beleid kunnen vraagstukken rond natuurgebieden en rond de kaderrichtlijn water op een betere manier worden opgelost. Op een manier waardoor wij als veehouders met kringlooplandbouw een goed saldo kunnen behalen en ons mooie Twentse landschap wordt behouden. Iets wat een akkerbouwer nooit zal lukken.
Op het provinciehuis in Zwolle maken ze een salto van plezier, omdat er weer een boer stopt. Alleen hebben ze niet in de gaten dat saldo echt bepaalt wat er in de toekomst met de grond gebeurt.
