Wie bepaalt het beleid?

Afgelopen week waren er bijeenkomsten over het Provinciaal Programma Landelijk Gebied (PPLG) van de provincie Overijssel. Hier werden we bijgepraat over wat de denkrichting is van de provincie voor het landelijke gebied. De provincie heeft een bedrag begroot van meer dan 5 miljard euro voor de uitvoering van haar programma en heeft het programma bij minister Van der Wal neergelegd. Inmiddels hebben alle provincies hun plannen ingediend en het kabinet realiseert zich dat het begrote bedrag van 5 miljard bij lange na niet toereikend is. De reactie van de minister is dat de plannen versoberd moeten worden, maar wel met dezelfde ambities. Geld bepaalt hier het beleid.

Op de PPLG-bijeenkomsten opperden de provinciale ambtenaren van alles waaronder een GVE-norm in Twente van 1,3 tot 1,5 per ha. Een aanwezige boer twitterde deze opmerking van de ambtenaar. De nieuwe Overijsselse landbouwgedeputeerde van de BBB las dit en was zeer verbaasd over deze ambtelijke uitspraken. Hij was niet op de hoogte van deze standpunten. Wie bepaalt nu het beleid?

Op dit moment zijn we ons in ons bedrijf aan het oriënteren op een andere melkafnemer. De reden is dat in ons gebied een 30-tal boeren met de nodige investeringen en inspanningen het predicaat PlanetProof kregen. Nu zijn ze door dezelfde coöperatie Friesland Campina uit deze exclusieve melkstroom gezet, waardoor ze de toeslag moeten missen. De afstand tot de fabriek was opeens een obstakel. Alles in het kader van duurzaamheid, zoals de voormalige directeur Hein Schumacher van Friesland Campina verkondigde; hij beloofde ook de overige leden een plus op de melkprijs. Het eerste halfjaar werd een plus van 1,68 eurocent per kg betaald en dit werd uit het eigen vermogen van de Friesland Campina gefinancierd. Dit is niet houdbaar en duurzaam. Opmerkelijk is dat deze directeur bij zijn nieuwe werkgever Unilever verkondigde dat de resultaten leidend zijn en dan pas duurzaamheid komt. Wie bepaalt nu het beleid? Het bestuur van de coöperatie of de werknemers?

Gisteren waren we met een aantal pachters van landgoed Twickel uit Breklenkamp op het gemeentehuis. Landgoed Twickel wordt geraakt door de voorgestelde maatregelen (als Natura 2000-gebied aangemerkt), 9 ha verpachte grond wordt in het gebruik beperkt en krijgt een natuurbestemming. Vaak wordt de grondeigenaar gecompenseerd door andere grond die in ons gebied ruimschoots aanwezig is. Immers de provincie heeft al veel grond opgekocht. Landgoed Twickel wil echter het eigendom behouden en de grond naar natuur omzetten. Twickel wil compensatie van het vermogensverlies en voor het productieverlies. De rentmeester van Twickel had dit onderbouwd met een rapport van Aequator en speelt zijn eigen spel. Wie bepaalt in dit geval het beleid?

Ik wil hiermee zeggen dat wij als boeren veel vaker het heft in eigen handen moeten nemen en houden en ook veel vaker nee moeten zeggen. Ik ben ervan overtuigd dat het tij voor ons ten goede gaat keren, omdat de maatschappij ons als sector nog hard nodig zal hebben.